Եգիպտական թագուհիներից ամենահայտնի Կլեոպատրան օգտագործել է վառ կարմիր գույն ունեցող փոշիացված բզեզներից խարնուրդ, որպեսզի շրթունքներին տար գայթակղող կարմիր երանգ:
Շրթներկը ձեռք բերեց շատ մեծ ճանաչություն XVI դարում ի շնորհիվ Անգլիայի թագուհու Ելիզաբեթի և նրա պալատականների, որոնք ներկում եին իրենց շրթունքները մեղրամոմի և սնդիկի կարմիր սուլֆիդի խարնուրդով :
Շրթունքների ծավալը մեծացնող առաջին շրթներկը հայտնվել է 1915 թվականին:
Իր ամբողջ կյանքի ընթացքում կինը մոտավորապես ուտում է 2-3 կգ շրթներկ: Զարմանալի չէ, որ սնվելուց հետո, միշտ հարկ է լինում մի փոքր թարմացնել դիմահարդարումը:
Արաբական աշխարհի ծաղկման շրջանում Անդալոզիայից մավրիտանական բժիշկ- քիմիկոս Աբու ալյ-Կասիմ ալյ-Զախրավին (Աբուլյկասիսը) ստեղծեծ կոշտ շրթներկ, որը պատրաստվում էր շրջանակների մեջ և պարունակում էր անուշահոտ հավելումներ: Այս շրթներկի պատրաստման բաղադրատոմսը նա գրանցեց իր հայտնի բժշկական հանրագիտարանում` «Ալյ-Թասրիֆում»:
Բրիտանական պառլամենտը 1770 թվականին ընդունեց օրենք, որին համաձայն` շրթներկ օգտագործող կնոջը պետք է դատել կախարդանքով զբաղվելու մեղադրանքով:
Հայտնի ոճաբան և բազմաթիվ «աստղերի» դիմահարդարման հեղինակ Մաքս Ֆակտորը 1930 թվականին հնարեց շրթունքների փայլը:
Շրթներկի պահանջարքն ու հայտնիությունը էլ ավելի աճեց Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմի ընթացքում, և շրթունքները ներկելը դարձավ բազմաթիվ կանանց համար սովորական գործողություն, իսկ դրա համար շնորհակալություն պետք է հայտնել միմիայն կինոմատոգրաֆիային:
Առաջին անգամ աշխարհում դիմացկուն և չմաքրվող շրթներկը 1950 թվականին ստեղծեց ամերիկացի քիմիկոս Հեյզլ Բիշոպը, այդ ժամանակներից ի վեր կարելի է համբուրվել` չանհանգստանալով դիմահարդարման պահպանման համար:
